Z okazji 200. rocznicy urodzin Cypriana Kamila Norwida kustosz Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie Pan Piotr Prasuła opowiedział o biografii poety eksponując jeden z filarów ideowych jego wieloaspektowej twórczości oraz postawy etycznej. Autor „Promethidiona” stworzył oryginalną historiozofię wspierając ją na mocnym fundamencie trzech epok w wielowiekowym trwaniu cywilizacji europejskiej: starożytnej Grecji – z fascynacją fidiaszowym geniuszem, starożytnego Rzymu, do którego obywatelstwa pretendował mówiąc o sobie: „Civis Romanus sum”, a wreszcie, co dla Norwida stanowi najdoskonalszy wymiar człowieczeństwa – epoce chrześcijańskiej, której wzloty i upadki znalazły wspaniały wyraz w poematach, tragediach „białych”, prozie i w niezwykle interesującej i bogatej twórczości rysunkowej Cypriana Kamila Norwida.
Pielgrzymując razem z Norwidem odczytujemy hieroglify dziejów w pełnych pasji i mądrości lirykach „Moja Piosnka (II)”, „W Weronie”, „Czułość” i wielu innych będących arcydziełami sztuki poetyckiej w całej historii literatury polskiej.
Wiersz „Człowiek” z 1857 roku poeta kończy słowami najprostszymi i sentencjonalnymi jednocześnie:
„Cykutą karmion, czy miodem i mlekiem —
Bądź: niemowlęciem, mężczyzną, kobietą —
Ale przed wszystkim bądź: Bożym Człowiekiem”.
Prezentacja do wykładu: ⇒ Wykład dla EUTW “Wieczność pamiętam przed wiekiem”
