W dniu dzisiejszym mieliśmy przyjemność wysłuchać ciekawej opowieści o “Boskiej Komedii”. Wykład prowadzony z wielką pasją przez p. Jarosława Mikołajewskiego z Muzeum Literatury odkrył przed nami tajniki tego największego dzieła Dante Alighieri, pisanego przez całe jego życie. Poemat przedstawia wizję jego wędrówki przez zaświaty – Piekło, Czyściec i Niebo. Pomysł wędrówki w zaświaty pojawiający się wcześniej zarówno w mitologii, jak i literaturze średniowiecznej, Dante rozwinął w obszerny poemat, czyniąc samego siebie głównym bohaterem a jednocześnie mamy do czynienia z dwoma wcieleniami Dantego – po pierwsze bohatera, który wędruje po zaświatach, po drugie narratora, który z perspektywy czasu opowiada historię swojej wędrówki.
Fakty i wydarzenia “Boskiej Komedii” rozgrywają się w roku 1300 – roku jubileuszowym uroczyście obchodzonym przez Kościół. Mamy szczegółowe opisy: Piekło ma kształt olbrzymiego leja, który uformował się na skutek upadku Lucyfera. Władca Piekła uwięziony jest na dnie owego leja. Ziemia, która została wyparta podczas upadku szatana, stała się podstawą konstrukcji Czyśćca – olbrzymiej góry pokrytej tarasami, na których cierpią grzesznicy. Odmienną budowę ma Raj, który składa się z dziewięciu przezroczystych sfer, rozrzuconych w kosmosie. Są one umieszczone na planetach i panują w nich różne stopnie szczęścia. Nad ostatnią ze sfer znajduje się Empireum – siedziba Boga. I właśnie ta droga – przez Piekło, Czyściec i Raj przedstawia wznoszenie się człowieka od upadku przez uświadomienie swych grzechów, rozeznanie w tym co złe i dobre, przez oczyszczenie do świętości.
-
- Dr Jarosław Mikołajewski
